Het is tijd voor een staaltje zelfbeschouwing. Of eigenlijk: haarbeschouwing. De natuurlijke weg naar haarreiniging is er één met hobbels en kuilen. Met her en der wat probeersels tussendoor (met als laatste poging zeepkruid) was ik mijn haar al een tijdje met baking soda (ook wel bekend als natriumbicarbonaat of zuiveringszout). En ik was, dacht ik, best tevreden. Het werd schoon en ik hoefde veel minder vaak mijn haren te wassen, ongeveer om de 5 dagen. Een groot voordeel als je duurzaamheid hoog in het vaandel hebt, het scheelt ontzettend veel water.
Zo af en toe, tijdens het zoeken op internet kwam ik ook wel negatieve verhalen tegen over het gebruik van baking soda voor je haar. Het zou er droog en breekbaar van worden. Maar dan stonden er meteen reacties van anderen die zeiden ‘dan doe je het verkeerd, je gebruikt te veel baking soda’. En ik was direct de goede methode gaan gebruiken, met de juiste verhoudingen. Ik deed alles goed, dus er kon niks mis gaan toch? Het was wel donkerder van kleur, maar dat is ‘normaal’ bij het gebruik van baking soda. Dat mijn haar wat slierterig en touwig werd schreef ik toe aan het feit dat er nu eenmaal geen chemische rotzooi in mijn haar zat. Het was vast hoe mijn haar van nature was. En als ik het net gewassen had, was het best nog te doen. Je kan toch geen Hollywood-haar verwachten als je geen chemische troep gebruikt? Dus hop, bind het in een staart of draai het in een knot, dan valt het niet zo op. En zo ging ik een tijdje door.
Totdat ik gewezen werd op dit artikel. Hier stond wat baking soda met je haar doet. Onweerlegbaar, schokkend en confronterend. En eindelijk gingen mijn ogen open: mijn haar was niet gezond meer! Blijkbaar heb ik – net als de schrijfster van het artikel – met een roze bril op gelopen, zo blij met mijn ‘natuurlijke’ haarreiniger. Zij heeft 3 jaar met baking soda gewassen, ik gelukkig nog maar een half jaar. Maar zonder die roze bril was het resultaat ook nu al duidelijk zichtbaar: mijn haar is achteruit gegaan. Dat was het moment waarop ik acuut gestopt ben met de baking soda. Er moest een andere natuurlijke shampoo komen. In hetzelfde artikel las ik over de shampoo die de schrijfster sindsdien gebruikte, en dat was best een vreemde. Namelijk: roggebloem. Als ik een klomp had, was die gebroken! Je haar wassen met bloem? Maar ze was er erg enthousiast over en had een goed verhaal. Rogge heeft namelijk ongeveer dezelfde pH als je haar, ongeveer 5. Baking soda daarentegen is zwaar alkalisch met een pH van 9 (en dit veroorzaakt dan ook de schade aan je haar, het spoelen met de zure appelazijn herstelt dit onvoldoende). Daarnaast bevat rogge veel vitamines en mineralen waar je haar blij van wordt. En ik dacht: het kan nooit erger worden dan met de baking soda.
Dus: hop naar de Ekoplaza. Aangezien roggebloem, en zeker de biologische, behoorlijk lastig te verkrijgen is, kocht ik de volkorenmeel. Dat heb ik geweten hoor, maar daar kom ik zo op. Het maken van je shampoo is niet moeilijk. Ik heb nu vrij lang haar en heb ongeveer 3 eetlepels nodig gehad (zonder kop erop). Je mengt dit met een beetje water, net zo veel tot je een shampoo-achtige substantie hebt. Vervolgens maak je je haar nat en masseer je het prutje in, net zoals je met gewone shampoo doet. Dat laat je een paar minuutjes intrekken, je spoelt het uit en klaar!
Nou, bijna klaar. Ik had namelijk, zoals gezegd, de volkoren roggemeel. En in volkorenmeel zitten aardig wat ‘velletjes’. En die velletjes, die krijg je er niet zo makkelijk uit! Ik ben er bijna zeker van dat het oorspronkelijke artikel spreekt over roggebloem en niet over meel (maar flour kan in het Engels zowel bloem als meel betekenen). Ik las namelijk ook een reactie van iemand die per ongeluk eerst de meel (‘meal’ in het Engels) had waardoor ze allerlei velletjes uit haar haar moest wassen. Het voelt wel een beetje tegenstrijdig dat het om de bloem zou gaan, want het is algemeen bekend dat meel meer voedingsstoffen bevat dan bloem. Maar echt, met die meel blijf je bezig met uitspoelen! Niet echt duurzaam….en het lukte gewoon niet 100%. Pas toen mijn haar weer droog werd kon ik alle restjes er goed uit borstelen.
Maar goed, al het klagen daar gelaten: wat telt is het eindresultaat! Hallelujah, wat een verschil met de baking soda! Ik voelde direct dat mijn haar zachter was. Het had meer glans. Het leefde! Het was ook weer een tint lichter geworden, al na 1 keer wassen. Erg fijn, want ik vond mijn blonde koppie best mooi. Het voelde ook goed schoon, hoewel dat lastig beoordelen was omdat mijn laatste wasbeurt met de baking soda nog maar 2 dagen geleden was.
Nu weet ik dat ik niet te vroeg mag juichen, maar ik heb er het volste vertrouwen in dat mijn haar weer gaat herstellen met deze shampoo. Ik hou jullie uiteraard op de hoogte, maar ik wilde dit toch echt alvast delen!
Blijf op hoogte van nieuwe posts en volg Duurzame Dinkies op Facebook!
In de zoektocht naar duurzaam leven en minder afhankelijkheid van ´de industrie´, ging ook mijn gebitsverzorging op de schop. Om te beginnen ging de elektrische tandenborstel de deur uit – ze gingen te snel stuk en je verbruikt er onnodig elektriciteit mee. Een plastic tandenborstel is ook geen optie:elke 3 maanden een stuk afval dat niet afbreekbaar is! Ik heb de oplossing gevonden in een bamboe tandenborstel met haren van bioplastic. Ik heb die van Viventis, maar je hebt ook de Humble brush. Bijkomend voordeel is dat mijn tanden beter schoon worden! Dit kan overigens ook komen doordat ik tegenwoordig minder toegevoegd suiker in mijn voeding gebruik, sommige mensen zweren bij de elektrische tandenborstel. Maar voor mij is ook het duurzaamheidsaspect belangrijk.
– 4 delen bentoniet klei (bevat waardevolle mineralen en neemt giftige stoffen op);
Duurzame Dinkies 