Ken je dat liedje nog? Nou, dit papegaaitje leeft nog hoor, maak je geen zorgen. Het is zo ongeveer een eeuw terug dat ik mijn laatste blogpost heb gedaan! Als je Duurzame Dinkies op Facebook volgt zie je daar af en toe wel iets voorbij komen, maar een artikel schrijven is er de laatste tijd gewoon niet van gekomen. De schrijfscore van het afgelopen jaar is bedroevend. De hoogste tijd voor een update!
Naast de alom bekende drukte zijn we het laatste half jaar ontzettend intensief bezig geweest met een al dan niet op handen zijnde verhuizing naar Friesland. Dat heeft heel veel van ons gevraagd en uiteindelijk is het toch niet doorgegaan. Dat is helemaal prima, omdat het voor ons de focus weer helder heeft gekregen. We blijven hier in de regio en kunnen hier dan ook weer stappen vooruit zetten. Voor die tijd deden we dingen vaak niet, in het kader van ‘we gaan misschien toch naar Friesland over een tijdje, wat heeft het dan voor zin?’
We zijn realistischer geworden. In plaats van een utopische duurzame droom na te jagen, gaan we roeien met de riemen die we hebben. En die riemen duurzamer maken! Dat betekent onder andere dat ik komend seizoen een vierkante meter moestuinbak op mijn balkon ga zetten. Ik ga een plannetje uitdokteren om zoveel mogelijk gebruik te kunnen maken van het balkon, inclusief insectenplanten – zonder dat de opdravende vlinders opgegeten worden door de katten. Hersenkrakertje hoor…
Er komt bijvoorbeeld lavendel en Oost-Indische kers. Planten waar ik al jaren van droom, maar steeds stelde ik het uit (want als ik eenmaal een tuin heb dan…). Nu niet meer! Ok, stokrozen zijn niet echt realistisch op mijn balkonnetje ben ik bang. Maar we gaan focussen op wat wél kan.
Ondertussen ben ik er stiekem best een beetje trots op dat de kachel hier nog niet is aan geweest. Behoudens die paar dagen dat de CV van slag was en hij óók de radiator ging verwarmen als je warm water vroeg. Grrrr. Dat is inmiddels weer verholpen en die kachelactie schrijven we weg onder het kopje ‘we konden er niks aan doen’. Op dit moment halen we overdag de 18 graden nog, maar ik ben benieuwd wat er gebeurt wanneer de koude nachten in gaan zetten.
Ook kan ik straks ein-de-lijk van start met mijn wasbare wc-doekjes, met dank aan mams die zo handig is met de naaimachine. Soms moet je een projectje gewoon uit handen geven in plaats van het zelf te willen doen, want anders ligt het 2 jaar te verstoffen in de kast…ik heb al een emmertje met deksel (die ooit gekocht is als nood-wc voor in de auto) én precies passende waszakjes – in de vorm van de hoezen waar het beddengoed van Yumeko in geleverd werd. Ik wíst wel dat ik ze met een reden had bewaard!
En dan het allerleukste groene nieuws: ik ga aan de slag als vrijwilliger bij het nieuw te ontwikkelen voedselbos bij mij in de buurt! De Groene Oase in Koedijk, dat is echt een droom hoor. Mijn droom, in het groot, behalve dat het niet in mijn eigen achtertuin is. Zo kan ik toch actief bezig zijn met een duurza
me droom! Op zaterdag 11 november is er een presentatie van de initiatiefnemers en krijgen de aanwezigen meer te horen over het project. Ondertussen ben ik al bezig met het aanleveren van input voor Facebookberichten op de pagina van De Groene Oase. Wil je ook op de hoogte blijven van wat daar allemaal gebeurt? Like dan de FB-pagina van De Groene Oase!
En weet je: als we nog het idee hadden om naar Friesland te verhuizen, had ik me hier nooit voor opgegeven (in het kader van ‘we gaan straks toch weg…’). Dus alleen al daarom is het goed geweest wat er het afgelopen half jaar gebeurd is!
Ik heb me heilig voorgenomen om weer vaker een artikeltje te schrijven, maar ik ken mezelf, dus ik doe geen beloftes 😉
Blijf op hoogte van nieuwe posts en volg Duurzame Dinkies op Facebook!
Duurzame Dinkies 